Diagnostyka autyzmu
Zaburzenia metaboliczne na poziomie komórek utrudniają prawidłowe funkcjonowanie organizmu i odgrywają znaczącą rolę w przebiegu autyzmu. Do kluczowych czynników zalicza się infekcje pasożytnicze, bakteryjne i wirusowe, dysbiozę jelitową, czyli brak równowagi przewodu pokarmowego, nietolerancje pokarmowe i alergie, niedobory mikroelementów i witamin oraz obciążenie metalami ciężkimi, a także wrodzone lub nabyte zaburzenia metaboliczne.
Pobierz bezpłatny magazyn o autyzmie:
Szkiełko i Oko – wydanie o autyzmie
Badania z zakresu diagnostyki chorób zakaźnych
Serologia boreliozy, bartonelloz, brucelozy, babesiozy, jersiniozy, riketsjoz, panel PANDAS oraz testy Elispot.
EliSpot 2 Borrelia
EliSpot 2 Borrelia (6 antygenów Borrelia)
Druga generacja testu EliSpot stosowana w diagnostyce boreliozy z Lyme. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w boreliozie. W teście wykorzystano 6 antygenów Borrelia (w tym 5 antygenów rekombinowanych).
Dowiedz się więcejEliSpot Borrelia miyamotoi
EliSpot Borrelia miyamotoi
Diagnostyka aktywności zakażenia Borrelia miyamotoi. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w zakażeniu Borrelia miyamotoi. Gatunek ten częściowo odpowiada za tzw. neuroboreliozę seronegatywną.
Dowiedz się więcejBorrelia IgG (Western Blot)
Borrelia IgG (Western Blot)
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgG i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgG (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) może być wykładnikiem przewlekłego lub przebytego zakażenia.
Dowiedz się więcejBorrelia IgG (Western Blot) z oceną wybarwienia pasków
Borrelia IgG (Western Blot) z oceną wybarwienia pasków
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgG i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgG (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) może być wykładnikiem przewlekłego lub przebytego zakażenia. Wynik prezentowany jest dodatkowo w postaci graficznej przedstawiającej intensywność reakcji z poszczególnymi antygenami krętka (co jest miarą stężenia swoistych przeciwciał w surowicy).
Dowiedz się więcejBorrelia IgM (Western Blot)
Borrelia IgM (Western Blot)
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgM i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgM może być (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) wykładnikiem aktywności zakażenia.
Dowiedz się więcejBorrelia IgM (Western Blot) z oceną wybarwienia pasków
Borrelia IgM (Western Blot) z oceną wybarwienia pasków
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgM i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgM może być (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) wykładnikiem aktywności zakażenia. Wynik prezentowany jest dodatkowo w postaci graficznej przedstawiającej intensywność reakcji z poszczególnymi antygenami krętka (co jest miarą stężenia swoistych przeciwciał w surowicy).
Dowiedz się więcejBorrelia KKI IgG
Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty-Borrelia burgdorferi w klasie IgG
Test wykonywany metodą Western Blot. Badanie uzupełniające w diagnostyce boreliozy z Lyme. Stwierdzenie obecności KKI może być uważane za wykładnik aktywności zakażenia. Badanie wykonywane jest techniką immunoblot, co pozwala na potwierdzenie specyficzności przeciwciał związanych w KKI.
Dowiedz się więcejBorrelia KKI IgM
Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty-Borrelia burgdorferi w klasie IgM
Test wykonywany metodą Western Blot. Badanie uzupełniające w diagnostyce boreliozy z Lyme. Stwierdzenie obecności KKI może być uważane za wykładnik aktywności zakażenia. Badanie wykonywane jest techniką immunoblot, co pozwala na potwierdzenie specyficzności przeciwciał związanych w KKI.
Dowiedz się więcejBorrelia Microblot Array IgG
Borrelia Microblot Array IgG (22 antygeny)
Test wykrywa przeciwciała dla 19 antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgG oraz 3 antygenów Anaplasma phagocytophilum i antygenu TpN17 krętka kiły. Wyniki w formie ilościowej (stężenie przeciwciał w U/ml).
Dowiedz się więcejBorrelia Microblot Array IgM
Borrelia Microblot Array IgM (22 antygeny)
Test wykrywa przeciwciała dla 19 antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgM oraz 3 antygenów Anaplasma phagocytophilum i antygenu kapsydowego wirusa EBV. Wyniki w formie ilościowej (stężenie przeciwciał w U/ml).
Dowiedz się więcejEliSpot Bartonella henselae
EliSpot Bartonella henselae
Diagnostyka aktywności zakażenia Bartonella henselae. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w bartonellozie.
Dowiedz się więcejBartonella IgG – 6 gatunków (ELISA)
Bartonella IgG – 6 gatunków (ELISA)
Diagnostyka zakażeń bakteriami z rodzaju Bartonella. Zakażenia nimi przenoszone są przez kleszcze (jako tzw. koinfekcje) i inne owady krwiopijne (np. pchły – choroba kociego pazura). Wykrywa przeciwciała klasy IgG dla 6 gatunków Bartonelli.
Dowiedz się więcejBartonella IgG (IIF)
Bartonella IgG (IIF)
Oznaczanie przeciwciał przeciwbakteryjnych techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) w klasie IgG. Test IIF wykrywa przeciwciała klasy IgG przeciw dwóm, najczęściej występującym gatunkom bartonelli - Bartonella hensellae i Bartonella quintana.
Dowiedz się więcejBartonella IgM (IIF)
Bartonella IgM (IIF)
Oznaczanie przeciwciał przeciwbakteryjnych techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) w klasie IgM. Test IIF wykrywa przeciwciała przeciw dwóm, najczęściej występującym gatunkom bartonelli - Bartonella hensellae i Bartonella quintana.
Dowiedz się więcejBrucella IgG – ELISA
Brucella IgG – ELISA
Przeciwciała klasy IgG oznaczane metodą ELISA. Antygenem są lipopolisacharydy bądź białka ściany komórkowej izolowane z Brucella abortus.
Dowiedz się więcejBrucella IgA – ELISA
Brucella IgA – ELISA
Diagnostyka serologiczna brucelozy. Dodatni wynik w klasie IgA pozwala na rozpoznanie aktywnego zakażenia pałeczką Brucella sp.
Dowiedz się więcejBrucella IgM – ELISA
Brucella IgM – ELISA
Przeciwciała klasy IgM oznaczane metodą ELISA. Antygenem są lipopolisacharydy bądź białka ściany komórkowej izolowane z Brucella abortus.
Dowiedz się więcejEliSpot Babesia microti
EliSpot Babesia microti
Diagnostyka aktywności zakażenia Babesia microti. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w babesiozie.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciw Babesia microti IgG IIF
Przeciwciała przeciw Babesia microti IgG IIF
Badanie przesiewowe wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIIF). Wykrywa przeciwciała klasy IgG skierowane przeciw Babesia microti, jednak ze względu na podobieństwo antygenowe może wykrywać również inne gatunki pasożyta. Przeciwciała IgG mogą utrzymywać się długi czas po przebyciu zakażenia lub skutecznym jego leczeniu. Ostateczna interpretacja wyniku zależy więc od obrazu klinicznego.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciw Babesia microti IgM IIF
Przeciwciała przeciw Babesia microti IgM IIF
Badanie przesiewowe wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Wykrywa przeciwciała klasy IgM skierowane przeciw Babesia microti, jednak ze względu na podobieństwo antygenowe może wykrywać również inne gatunki pasożyta. Przeciwciała IgM pojawiają się na początku choroby i dość szybko zanikają po przebyciu ostrej fazy zakażenia. Ponieważ występują stosunkowo rzadko w późnych etapach zakażenia (przewlekła babesioza), to ostateczna interpretacja wyniku zależy od obrazu klinicznego i ewentualnie obecnych przeciwciał IgG.
Dowiedz się więcejBabesia divergens IgG
Babesia divergens IgG
Badanie w kierunku zarażenia Babesia divergens, czyli gatunkiem najczęściej występującym w Europie. Technika immunofluorescencji pośredniej (IIF) – wynik ma charakter jakościowy (potwierdza obecność swoistych przeciwciał w klasie IgG).
Dowiedz się więcejBabesia divergens IgM
Babesia divergens IgM
Badanie w kierunku zarażenia Babesia divergens, czyli gatunkiem najczęściej występującym w Europie. Technika immunofluorescencji pośredniej (IIF) – wynik ma charakter jakościowy (potwierdza obecność swoistych przeciwciał w klasie IgM).
Dowiedz się więcejEliSpot Yersinia
EliSpot Yersinia
Diagnostyka aktywności zakażenia Yersinia enterocolitica. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w jersiniozie.
Dowiedz się więcejYersinia enterocolitica IgG – ELISA
Yersinia enterocolitica IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgG – badanie wykonywane jest techniką ELISA i wykorzystaniem jako antygenów mieszaniny białek zewnętrznych (YOP’s). Test nie różnicuje zakażeń spowodowanych przez Yersinia eneterocolitica i Yersinia pseudotuberculosis, jak również nie odpowiada na pytanie czy zakażenia jest aktywne (przeciwciała IgG występują zarówno w aktywnych zakażeniach, jak i po ich przebyciu – często dożywotnio). W przypadku uzyskania dodatniego wyniku testu wskazane jest rozszerzenie diagnostyki i wykonanie badań metodą immunoblot (Western Blot).
Dowiedz się więcejYersinia enterocolitica IgG – Immunoblot
Yersinia enterocolitica IgG – Immunoblot
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgG metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgG i opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP). Metoda cechuje się bardzo wysoką specyficznością, gdyż uniemożliwia występowanie reakcji krzyżowych z innymi bakteriami (antygeny YOP są gatunkowo specyficzne i występują tylko u chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia). Na podstawie występowania poszczególnych klas przeciwciał często można określić etap zakażenia. Powszechnie uważa się, że występowanie przeciwciał przeciw Yersinia w klasie IgA lub IgM przemawia za aktywnym zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM występują jednak tylko w pierwszej fazie zakażenia, ustępując miejsca produkcji swoistych przeciwciał w klasie IgA w zakażeniu przewlekłym. Natomiast przeciwciała klasy G (IgG), pojawiające się nieco później w przebiegu ostrej infekcji, utrzymują się przez wiele lat, a często nawet dożywotnio. Badanie nie różnicuje jednak gatunków jersinii (Y. eneterocolitica od Y. pseudotuberculosis), co ma znaczenie dla wyboru antybiotyków. Oba gatunki jersinii wytwarzają bowiem białka YOP o podobnej strukturze i antygenowości. W celu różnicowania jersiniozy (Y. enetrocolitica) od rodencjozy (Y. pseudotuberculosis) wskazane jest wykonanie testów różnicujących wykorzystujących jako antygeny białka PsaA i MyfA.
Dowiedz się więcejYersinia enterocolitica IgA – Immunoblot
Yersinia enterocolitica IgA – Immunoblot
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgA metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgA i opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP). Metoda cechuje się bardzo wysoką specyficznością, gdyż uniemożliwia występowanie reakcji krzyżowych z innymi bakteriami (antygeny YOP są gatunkowo specyficzne i występują tylko u chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia). Na podstawie występowania poszczególnych klas przeciwciał często można określić etap zakażenia. Powszechnie uważa się, że występowanie przeciwciał przeciw Yersinia w klasie IgA lub IgM przemawia za aktywnym zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM występują jednak tylko w pierwszej fazie zakażenia, ustępując miejsca produkcji swoistych przeciwciał w klasie IgA w zakażeniu przewlekłym. Badanie nie różnicuje jednak gatunków jersinii (Yersinia eneterocolitica od Yersinia pseudotuberculosis), co ma znaczenie dla wyboru antybiotyków. Oba gatunki jersinii wytwarzają bowiem białka YOP o podobnej strukturze i antygenowości. W celu różnicowania jersiniozy (Yersinia enetrocolitica) od rodencjozy (Yersinia pseudotuberculosis) wskazane jest wykonanie testów różnicujących wykorzystujących jako antygeny białka PsaA i MyfA.
Dowiedz się więcejTest różnicujący gatunki yersinii IgG – Immunoblot
Test różnicujący gatunki yersinii IgG – Immunoblot
Test różnicujący gatunki Yersinia metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgG opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP) oraz białek specyficznych dla Yersinia enterocolitica (antygen MyfA) i Yersinia pseudotuberculosis (antygen PsaA). Wykonanie testu może mieć kluczowe znaczenie przy wyborze antybiotyków stosowanych do leczenia jersiniozy, zwłaszcza przy ujemnych wynikach badań bakteriologicznych (posiew kału), gdyż oba gatunki jersiinii różnią się wrażliwością na leki przeciwbakteryjne.
Dowiedz się więcejRicketsia IgG – IIF
Ricketsia IgG – IIF
Przeciwciała IgG przeciw Rickettsia typhi (Rickettsia mooseri), Rickettsia conorii, Rickettsia massiliae, Rickettsia rickettsii i Rickettsia raoultii (metoda immunofluorescencji pośredniej - IIF) – badanie wykrywa przeciwciała klasy IgG przeciw riketsjom grupy durów wysypkowych (Rickettsia typhi) i gorączek plamistych (pozostałe gatunki) w surowicy. Badanie wykonywane jest techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Przeciwciała IgG pojawiają się nieco później niż IgM i ich stężenie stopniowo narasta. Po przechorowaniu wykrywalny poziom swoistych przeciwciał IgG utrzymuje się długo, często latami lub do końca życia. Ze względu na podobieństwo antygenowe gatunków riketsji z grupy gorączek plamistych dość często występują reakcje krzyżowe pomiędzy gatunkami wykorzystanymi w teście
Dowiedz się więcejRicketsia IgM – IIF
Ricketsia IgM – IIF
Przeciwciała IgM przeciw Rickettsia typhi (Rickettsia mooseri), Rickettsia conorii, Rickettsia massiliae, Rickettsia rickettsii i Rickettsia raoultii (metoda immunofluorescencji pośredniej - IIF) – badanie wykrywa przeciwciała klasy IgM przeciw riketsjom grupy durów wysypkowych (Rickettsia typhi) i gorączek plamistych (pozostałe gatunki) w surowicy. Badanie wykonywane jest techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Przeciwciała IgM pojawiają się jako pierwsze, często już po kilku dniach od zakażenia i dość szybko zanikają po przebyciu ostrej fazy zakażenia. Ich utrzymywanie się może świadczyć o toczącym się przewlekłym zakażeniu.
Dowiedz się więcejEliSpot Rickettsia
EliSpot Rickettsia
Diagnostyka aktywności zakażenia Rickettsia. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T).
Dowiedz się więcejBadania z zakresu diagnostyki chorób wirusowych
W szczególności HHV-6, HHV-7, RSV, Coxsackie, odra, CMV, HSV-1 i HSV-2
HHV-6 IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
HHV-6 IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
Diagnostyka serologiczna zakażenia ludzkim herpeswirusem typu 6.
Dowiedz się więcejHHV-7 IgG – IIF
HHV-7 IgG – IIF
Test wykrywa przeciwciała klasy IgG dla Human Herpes Virus -7 (HHV-7). Wynik ma charakter jakościowy.
Dowiedz się więcejHHV-7 IgM – IIF
HHV-7 IgM – IIF
Test wykrywa przeciwciała klasy IgM dla Human Herpes Virus -7 (HHV-7). Wynik ma charakter jakościowy.
Dowiedz się więcejRSV IgG, IgA i IgM – ELISA
RSV IgG, IgA i IgM – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem RSV. Obecność przeciwciał klasy IgA i/lub IgM stanowić może wykładnik aktywności zakażenia.
Dowiedz się więcejCoxsackie IgG, IgA i IgM – ELISA
Coxsackie IgG, IgA i IgM – ELISA
Badanie wykrywa przeciwciała przeciw antygenom wirusów Coxsackie w klasach IgG, IgA i IgM. Wynik ilościowy.
Dowiedz się więcejEliSpot CMV
EliSpot CMV
Diagnostyka aktywności zakażenia wirusem cytomegalii. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w cytomegalii.
Dowiedz się więcejCMV IgG – ELISA
Awidność CMV IgG – ELISA
Awidność CMV IgG – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem cytomegalii (CMV). Ocena awidności przeciwciał klasy IgG pozwala na dodatkowe różnicowanie wczesnych etapów zakażenia CMV od przebytego zakażenia tym wirusem.Do wykonania badania awidności konieczne jest jednoczesne wykonanie badania H8 - CMV IgG – ELISA!
Dowiedz się więcejCMV IgM – ELISA
EliSpot HSV (HSV-1 i HSV-2)
EliSpot HSV (HSV-1 i HSV-2)
Diagnostyka aktywności zakażenia wirusami opryszczki. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w zakażeniu HSV.
Dowiedz się więcejBadania z zakresu chorób pasożytniczych
Serologia Ascaris, Toxocara, Lamblia, Opisthorchis.
Glista ludzka IgG – ELISA
Glista ludzka IgG – ELISA
Test ELISA wykrywający przeciwciała klasy IgG swoiste dla Ascaris lumbricoides (glista ludzka). Pojawienie się przeciwciał IgG następuje zazwyczaj po kilku tygodniach od zarażenia. Przeciwciała mogą utrzymywać się wiele miesięcy, a nawet lat, po skutecznym wyleczeniu glistnicy, dlatego nie nadają się do monitorowania skuteczności leczenia przeciwpasożytniczego.
Dowiedz się więcejToxocara IgG – ELISA
Toxocara IgG – ELISA
Przesiewowy test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy. Wykonywany techniką ELISA i wykrywający przeciwciała klasy IgG przeciw Toxocara. W celu różnicowania aktywnych, niedawnych zarażeń od zarażeń przebytych wskazane jest jednoczesne wykonania badania w klasie IgA oraz ewentualna ocena awidności przeciwciał IgG. Do potwierdzenia dodatnich wyników testu (IgG) zaleca się wykonanie testu Toxocara IgG Western Blot.
Dowiedz się więcejAwidność toxocara IgG – ELISA
Awidność toxocara IgG – ELISA
Uzupełniający test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy. Test wykonywany techniką ELISA i oceniający awidność przeciwciał klasy IgG. Wykonuje się go w celu różnicowania aktywnych, niedawnych zarażeń od przebytych/starych. Niska awidność przeciwciał IgG wskazuje na niedawne zarażenie, natomiast wysoka na stare (wieloletnie). Do wykonania badania awidności konieczne jest jednoczesne wykonanie badania F4 - Toxocara IgG – ELISA
Dowiedz się więcejToxocara IgA – ELISA
Toxocara IgA – ELISA
Test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy, wykonywany techniką ELISA i wykrywający przeciwciała klasy IgA przeciw Toxocara. Zalecany jest w celu różnicowania aktywnych od przebytych zarażeń. Obecność przeciwciał w klasie IgA najczęściej wskazuje na aktualnie toczące się, aktywne zarażenie. Również, ze względu na większą dynamikę w poziomie przeciwciał IgA, stwierdzenie obecności przeciwciał IgA uważane jest za lepszy wskaźnik skuteczności leczenia, niż obecność przeciwciał IgG, które mogą utrzymywać się latami po skutecznym leczeniu inwazji.
Dowiedz się więcejToxocara IgG – Western Blot
Toxocara IgG – Western Blot
Uzupełniający test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy, wykonywany techniką Western Blot i oceniający swoistość przeciwciał klasy IgG skierowanych przeciw Toxocara canis i Toxocara cati. Stosowany jest jako test potwierdzający dodatni wynik testu ELISA w klasie IgG. Dodatkowo, w celu oceny czasu trwania zakażenia i jego aktywności, zaleca się wykonanie oznaczeń w klasie IgA oraz ocenę awidności przeciwciał IgG.
Dowiedz się więcejLamblie IgG, IgA i IgM – ELISA
Lamblie IgG, IgA i IgM – ELISA
Przeciwciała IgG, IgA i IgM. Badanie serologiczne (tj. wykonywane z surowicy krwi) pozwalające na wykrycie swoistych przeciwciał skierowanych przeciw antygenom lamblii. Badanie wykonywane jest techniką ELISA. Obecność przeciwciał IgM i/lub IgA jest potwierdzeniem aktywności zarażenia. Natomiast izolowane stwierdzenie obecności przeciwciał klasy IgG nie ma większego znaczenia rozpoznawczego, gdyż występuje zarówno w aktualnie toczących się zarażeniach, jak i w przebytej lambliozie (np. po skutecznym leczeniu).
Dowiedz się więcejLamblie IgG – ELISA
Lamblie IgG – ELISA
Diagnostyka serologiczna zarażenia pierwotniakiem Giarda lamblia (lambliozy).
Dowiedz się więcejLamblie IgA – ELISA
Lamblie IgA – ELISA
Diagnostyka serologiczna zarażenia pierwotniakiem Giarda lamblia (lambliozy). Aktywność zakażenia potwierdzają dodatnie wyniki w klasach IgM / IgA.
Dowiedz się więcejLamblie IgM – ELISA
Lamblie IgM – ELISA
Diagnostyka serologiczna zarażenia pierwotniakiem Giarda lamblia (lambliozy). Aktywność zakażenia potwierdzają dodatnie wyniki w klasach IgM / IgA.
Dowiedz się więcejBadania z zakresu diagnostyki zakażeń grzybiczych
Aspergillus, Candida
EliSpot Candida
EliSpot Candida
Diagnostyka aktywności zakażenia Candida. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w kandydozie.
Dowiedz się więcejCandida albicans IgG, IgM i IgA – ELISA
Candida albicans IgG, IgM i IgA – ELISA
Diagnostyka zakażeń drożdżakami Candida albicans.
Dowiedz się więcejCandida – zakażenia inwazyjne CAGTA – IIF/CLIA
Candida – zakażenia inwazyjne CAGTA – IIF/CLIA
Różnicowanie inwazyjnych zakażeń Candida albicans od kolonizacji tym drożdżakiem
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciw Candida metodą hemaglutynacji biernej
Przeciwciała przeciw Candida metodą hemaglutynacji biernej
Diagnostyka serologiczna inwazyjnych zakażeń drożdżakami z rodzaju Candida. Badanie wykrywa przeciwciała różnych klas, które pojawiają się podczas aktywnego (inwazyjnego) zakażenia Candida sp.
Dowiedz się więcejEliSpot Aspergillus
EliSpot Aspergillus
Diagnostyka aktywności zakażenia Aspegillus. Ocenia odpowiedź komórkową (antygenowo swoiste limfocyty T) w aspergillozie.
Dowiedz się więcejAspergillus IgG i IgM – ELISA
Aspergillus IgG i IgM – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia grzybem Aspergillus fumigatus i gatunkami pokrewnymi.
Dowiedz się więcejAspergillus IgA – ELISA
Aspergillus IgA – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia grzybem Aspergillus fumigatus i gatunkami pokrewnymi. Dodatni wynik w klasie IgA pozwala na rozpoznanie aktywnego zakażenia grzybem Aspergillus.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciw Aspergillus metodą hemaglutynacji biernej
Przeciwciała przeciw Aspergillus metodą hemaglutynacji biernej
Diagnostyka serologiczna inwazyjnych zakażeń grzybami pleśniowymi z rodzaju Aspergillus. Badanie wykrywa przeciwciała różnych klas, które pojawiają się podczas aktywnego (inwazyjnego) zakażenia Aspergillus sp. Możliwe są również reakcje krzyżowe z innymi grzybami pleśniowymi.
Dowiedz się więcejAspergillus – antygen galaktomannanowy w surowicy – CLIA
Aspergillus – antygen galaktomannanowy w surowicy – CLIA
Wykrywanie krążących antygenów Aspergillus spp. w diagnostyce grzybic układowych. Potwierdzenie aktualnie toczącego się zakażenia.
Dowiedz się więcejBadania dotyczące procesów autoimmunologicznych
Przeciwciała przeciwjądrowe, ANCA, anty-TPO, anty-TG, przeciwciała przeciw gliadynie i transglutaminazie tkankowej, przeciwciała przeciw receptorowi kwasu foliowego, przeciwciała antygangliozydowe, przeciwciała przeciw mielinie oraz przeciwciała onkoneuronalne.
ANA Screen (IIF + CLIA)
Przeciwciała przeciwjądrowe ANA Screen (IIF + CLIA)
Diagnostyka serologiczna układowych chorób tkanki łącznej (kolagenoz). Jako metody badania zastosowano dwie, uzupełniające się techniki serologiczne: immunofluorescencję pośrednią (IIF) oraz metodę immunochemiluminescencyjną (CLIA).
Dowiedz się więcejANCA – IIF
ANCA – IIF
Przeciwciała przeciw antygenom cytoplazmy granulocytów obojętnochłonnych (ANCA) – badanie wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) z wykorzystaniem jako substratu ludzkich granulocytów obojętnochłonnych utrwalonych etanolem. Badanie wykrywa autoprzeciwciała przeciw takim antygenom jak proteinaza 3, mieloperoksydaza, lizozym, laktoferyna itp. Przeciwciała te występują w autoimmunologicznych zapaleniach naczyń. Wynik ma charakter jakościowy i opisuje ewentualne występowanie przeciwciał typu cANCA lub pANCA. Uzyskanie dodatniego wyniku jest wskazaniem do wykonania badania identyfikującego antygen docelowy metodą immunoblot.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciw antygenom mielinowym – IIF
Przeciwciała przeciw antygenom mielinowym – IIF
Przeciwciała przeciw mielinie – badanie przesiewowe wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Badanie wykrywa przeciwciała skierowane przeciw zasadowemu białku mieliny (MBP, jak i glikoproteinie związanej z mieliną (MAG) i ma zastosowanie w diagnostyce pomocniczej procesów demielinizacyjnych w ośrodkowym układzie nerwowym (np. stwardnienia rozsianego) oraz niektórych neuropatii. Wynik ma charakter jakościowy (wykrycie lub brak specyficznych przeciwciał w badanej próbce surowicy).
Dowiedz się więcejAnty tTG IgG – ELISA
Anty tTG IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej (tTG) IgG – badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). Przeciwciała anty-tTG IgG występują szczególnie u osób z niedoborem IgA, u których nie udaje się wykryć swoistych przeciwciał IgA dla transglutaminazy tkankowej i antygenów endomyzjum.
Dowiedz się więcejAnty tTG IgA – ELISA
Anty tTG IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej (tTG) IgA – podstawowe badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). Przeciwciała anty-tTG IgA występują u większości chorych na celiakię (nie ma ich u osób z niedoborem IgA, dlatego równolegle do ich badania, wskazana jest ocena stężenia całkowitej IgA w surowicy).
Dowiedz się więcejGliadyna IgG – ELISA
Gliadyna IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgG – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgG skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu, a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej).
Dowiedz się więcejGliadyna IgA – ELISA
Gliadyna IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgA – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgA skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu (rzadziej niż w celiakii), a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej). Ze względu na ryzyko uzyskania fałszywie ujemnego wyniku u osób z niedoborem IgA, wskazane jest jednoczesne wykonanie badania oceniającego stężenie całkowitej IgA w surowicy.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciwgangliozydowe IgG – Immunoblot
Przeciwciała przeciwgangliozydowe IgG – Immunoblot
Przeciwciała antygangliozydowe IgG – badanie wykrywające przeciwciała IgG przeciw gangliozydom GM1, GM2, GM3, GD1a, GD1b, GT1b i GQ1b. Badanie znajduje zastosowanie w diagnostyce różnicowej neuropatii obwodowych, zespołu Guillain-Barre i innych chorób ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała przeciwgangliozydowe IgM – Immunoblot
Przeciwciała przeciwgangliozydowe IgM – Immunoblot
Przeciwciała antygangliozydowe IgM – badanie wykrywające przeciwciała IgM przeciw gangliozydom GM1, GM2, GM3, GD1a, GD1b, GT1b i GQ1b. Badanie znajduje zastosowanie w diagnostyce różnicowej neuropatii obwodowych, zespołu Guillain-Barre i innych chorób ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
Dowiedz się więcejPrzeciwciała onkoneuronalne
Przeciwciała onkoneuronalne IIF i Immunoblot
Przeciwciała onkoneuronalne – badanie wykrywa przeciwciała związane z obecnością objawów neurologicznych u chorych na nowotwory. Wykonywane jest dwiema technikami – metodą immunofluorescencji pośredniej (IIF) i immunoblotingu (9 antygenów) . Wskazaniem do wykonania badania jest występowanie objawów neurologicznych niejasnego pochodzenia i diagnostyka różnicowa tych objawów.
Dowiedz się więcejANA profil IgG
ANA profil IgG – Immunoblot
Przeciwciała przeciwjądrowe ANA – test Western Blot (immunoblot). Badanie wykonywane metodą immunoblot (Western Blot) z wykorzystaniem jako antygenów 12 wysokooczyszczonych, natywnych lub rekombinowanych białek jądrowych. Wynik ma charakter jakościowy (wykrycie przeciwciał IgG przeciw określonemu antygenowi jądra komórkowego).
Dowiedz się więcejBadania układu odpornościowego
Immunoglobuliny całkowite (IgG, IgA, IgM)
IgG całkowite – Immunoturbidymetria
IgG całkowite – Immunoturbidymetria
Ocena niedoborów immunologicznych i odporności humoralnej. Badanie wykonywane u podwykonawcy Centrum Medycznego Wielkoszyński.
Dowiedz się więcejIgA całkowite – Immunoturbidymetria
IgA całkowite – Immunoturbidymetria
Ocena niedoborów immunologicznych i odporności humoralnej. Badanie wykonywane u podwykonawcy Centrum Medycznego Wielkoszyński.
Dowiedz się więcejIgM całkowite – Immunoturbidymetria
IgM całkowite – Immunoturbidymetria
Ocena niedoborów immunologicznych i odporności humoralnej. Badanie wykonywane u podwykonawcy Centrum Medycznego Wielkoszyński.
Dowiedz się więcejBadania dotyczące występowania nietolerancji i alergii pokarmowych
Celiakia
Gliadyna IgG – ELISA
Gliadyna IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgG – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgG skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu, a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej).
Dowiedz się więcejGliadyna IgA – ELISA
Gliadyna IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgA – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgA skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu (rzadziej niż w celiakii), a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej). Ze względu na ryzyko uzyskania fałszywie ujemnego wyniku u osób z niedoborem IgA, wskazane jest jednoczesne wykonanie badania oceniającego stężenie całkowitej IgA w surowicy.
Dowiedz się więcejAnty tTG IgG – ELISA
Anty tTG IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej (tTG) IgG – badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). Przeciwciała anty-tTG IgG występują szczególnie u osób z niedoborem IgA, u których nie udaje się wykryć swoistych przeciwciał IgA dla transglutaminazy tkankowej i antygenów endomyzjum.
Dowiedz się więcejAnty tTG IgA – ELISA
Anty tTG IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw transglutaminazie tkankowej (tTG) IgA – podstawowe badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). Przeciwciała anty-tTG IgA występują u większości chorych na celiakię (nie ma ich u osób z niedoborem IgA, dlatego równolegle do ich badania, wskazana jest ocena stężenia całkowitej IgA w surowicy).
Dowiedz się więcejAnty DGP - ELISA
Anty DGP IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw deamidowanym peptydom gliadyny (anty-DGP) IgA - badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). W przeciwieństwie do przeciwciał przeciw gliadynie wykrycie przeciwciał anty-DGP jest dość charakterystyczne dla choroby trzewnej (celiakii). Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej).
Dowiedz się więcejAnty DGP - ELISA
Anty DGP IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw deamidowanym peptydom gliadyny (anty-DGP) IgG - badanie stosowane w diagnostyce choroby trzewnej (celiakii). W przeciwieństwie do przeciwciał przeciw gliadynie wykrycie przeciwciał anty-DGP jest dość charakterystyczne dla choroby trzewnej (celiakii). Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej).
Dowiedz się więcej