RSV (Respiratory Syncytial Virus)

Wirus RSV jest częstą przyczyną infekcji układu oddechowego, występujących u niemowląt i małych dzieci na całym świecie. Zakażeniu wirusem RSV ulegają prawie wszystkie dzieci w wieku do 2-3 roku życia. W klimacie umiarkowanym dochodzi do masowych infekcji wirusem RSV o największym nasileniu zimą aż do wczesnej wiosny. RSV charakteryzuje się zróżnicowaną gamą objawów - od łagodnych objawów nieżytowych górnych dróg oddechowych, poprzez zapalenia ucha środkowego i ostrego zapalenia krtani, aż po zapalenie oskrzeli.

arrowarrowarrow

RSV (Respiratory Syncytial Virus) - oferta badań

H33
240.00zł

RSV IgG, IgA i IgM – ELISA

RSV IgG, IgA i IgM – ELISA

Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem RSV. Obecność przeciwciał klasy IgA i/lub IgM stanowić może wykładnik aktywności zakażenia.

RSV (Respiratory Syncytial Virus) – opis zakażenia

RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus, syncytialny wirus oddechowy) jest wirusem należącym razem z wirusami odry, świnki i paragrypy do rodzaju Pneumowirusów. Nazwa wirusa pochodzi od zjawiska zlewania się zakażonych komórek (syncytia – wielojądrowe komórki powstałe poprzez połączenie się luźnych pojedynczych komórek jednojądrowych), w których powstaje proces replikacji wirusa. Rozwiń tekst

arrowarrowarrow
Zwiń tekst

Wirusy RSV ze względu na różnice w budowie i właściwościach, podzielone zostały na dwa serotypy RSV: stereotyp A charakteryzujący się wyższą patogennością i serotyp B. Wirus RSV jest częstą przyczyną infekcji układu oddechowego, występujących u niemowląt i małych dzieci na całym świecie. Zakażeniu wirusem RSV ulegają prawie wszystkie dzieci w wieku do 2-3 roku życia. W pierwszym roku życia dzieci, infekcja wirusem RSV stanowi główną przyczynę hospitalizacji, powodując około 90% przypadków zapalenia oskrzelików i 50% przypadków zapalenia płuc w okresie niemowlęcym. W klimacie umiarkowanym dochodzi do masowych infekcji wirusem RSV (epidemii), charakteryzujących się największym nasileniem zimą aż do wczesnej wiosny. W trakcie epidemii częstość występowania zakażeń wirusem RSV w zbiorowiskach dzieci zbliża się do 100%.

Do zakażenia wirusem RSV dochodzi poprzez bezpośredni kontakt drogą kropelkową oraz przez kontakt z wydzieliną występującą na rękach i przedmiotach, ponieważ wirus RSV przeżywa na powierzchniach przedmiotów przez wiele godzin. Okres wylęgania choroby wynosi 4 - 6 dni, natomiast w okresie do 3 tygodni od zakażenia istnieje ryzyko przeniesienia zakażenia.

Chociaż organizm wytwarza przeciwciała neutralizujące wirusa, często dochodzi do ponownych infekcji. Ponowne zachorowania związane z dużą zmiennością antygenową wirusa.

Zwiń tekst

RSV (Respiratory Syncytial Virus) – objawy i leczenie zakażenia

RSV - objawy zakażenia

Infekcja przebiegająca po raz pierwszy u dzieci od 6 tygodnia życia do 2 roku życia, jest zwykle objawowa i obejmuje infekcję dolnych dróg oddechowych pod postacią zapalenia oskrzelików i/lub zapalenia płuc. Charakterystycznym objawem zakażenia u wcześniaków są bezdechy. Rozwiń tekst

arrowarrowarrow
Zwiń tekst
Wtórne zakażenia pojawiające się u starszych dzieci, charakteryzują się zwykle łagodniejszym przebiegiem i zróżnicowaną gamą objawów - od łagodnych objawów nieżytowych górnych dróg oddechowych, poprzez zapalenia ucha środkowego i ostrego zapalenia krtani, aż po zapalenie oskrzeli.

Specyficzny zespół objawów określany jako zapalenie oskrzelików (brochiolitis) pojawia się u niemowląt i małych dzieci, u których po raz pierwszy dochodzi do rozwoju ostrej postaci choroby. Charakterystyczne objawy zapalenia oskrzelików to świszczący oddech, duszność, zaburzenia oddychania, przyspieszenie częstości oddechów (tachypnoe) i trudności w karmieniu. Obraz radiologiczny wykazuje objawy nadmiernego upowietrznienia płuc.

Starsze dzieci i dorośli również zapadają na infekcje wirusem RSV, które przebiegają często bezobjawowo lub w formie niegroźnego przeziębienia. Osoby dorosłe z niewłaściwie działającym układem odpornościowym, osoby w starszym wieku, a zwłaszcza osoby chorujące na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, stanowią grupę ryzyka rozwoju ciężkiego zapalenia płuc w wyniku infekcji RSV. Choroba ta charakteryzuje się śmiertelnością sięgającą 50%. Stąd też duże znaczenie ma postawienie właściwej diagnozy w przypadku zakażeń układu oddechowego u chorych z obniżoną odpornością. Szczególnie w okresach epidemii u chorych powinno się brać pod uwagę ewentualną infekcję wirusem RSV.

RSV – leczenie zakażenia

Leczenia przyczynowego (leki przeciwwirusowe) nie stosuje się. U niemowląt i osób z upośledzoną odpornością w przypadkach o ciężkim przebiegu możliwe jest stosowanie skierowanego przeciw RSV przeciwciała monoklonalnego reagującego z tzw. antygenowym miejscem A białka fuzyjnego RSV o nazwie paliwizumab. W przypadkach o łagodnym przebiegu stosuje się jedynie leczenie objawowe, ewentualnie w osłonie antybiotykowej (profilaktyka wtórnych zakażeń bakteryjnych).

Zwiń tekst

RSV (Respiratory Syncytial Virus) - diagnostyka

W diagnostyce wirusa RSV, najczęściej stosowane jest bezpośrednie stwierdzenie obecności antygenów wirusa w badanym materiale za pomocą metod bezpośrednich: immunofluorescencji bezpośredniej (DIF), ELISA lub testów molekularnych, np. rtPCR, charakteryzujących się wysoką czułością i swoistością. Dostępne są też testy do szybkiego wykrywania antygenów RSV techniką immunochromatograficzną. Rozwiń tekst

arrowarrowarrow
Zwiń tekst

W przebiegu zakażenia przeciwciała (IgM, IgA i IgG) pojawiają się najpierw w drogach oddechowych i wydzielinach dróg oddechowych, a dopiero w drugiej kolejności w surowicy (przeciwciała: IgA i IgG), gdzie ich miano wzrasta w okresie do 6 tygodni. U  niemowląt wzrost przeciwciał IgA i IgM może być niewielki lub przeciwciała te mogą nie być wykrywalne, co nie wyklucza rozpoznania zakażenia RSV (przeciwciała IgG do 6-8 miesiąca życia mogą pochodzić od matki). We wszystkich przypadkach kluczowe znaczenie diagnostyczne ma dynamika zmian poziomu przeciwciał, a nie tylko stężenie przeciwciał. Miano przeciwciał spada dosyć szybko – nawet o 50% na miesiąc, jednak przy częstych reinfekcjach może ponownie wzrastać. Obecność przeciwciał IgM lub co najmniej czterokrotny wzrost ich miana, połączony z obecnością IgG, świadczy o świeżym zakażeniu. Do wykrywania przeciwciał stosowane są metody ELISA, IIF oraz odczyn wiązania dopełniacza i test neutralizacji. Możliwe jest też wykrycie przeciwciał przeciwko swoistym białkom RSV metodą immunoblot.

Zwiń tekst

RSV (Respiratory Syncytial Virus) - oferta badań

H33
240.00zł

RSV IgG, IgA i IgM – ELISA

RSV IgG, IgA i IgM – ELISA

Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem RSV. Obecność przeciwciał klasy IgA i/lub IgM stanowić może wykładnik aktywności zakażenia.