Borrelia miyamotoi – o zakażeniu
Borrelia miyamotoi jest patogenem przenoszonym przez kleszcze na terenie półkuli północnej i opisanym stosunkowo niedawno (w 1995r. w Japonii). Borrelia miyamotoi zaliczana jest do grupy krętków powodujących gorączki powrotne, przenoszonych przez kleszcze (podobnie jak gatunki Borrelia hermsii, Borrelia parkerii i Borrelia duttonii).
Odsetek kleszczy zakażonych Borrelia miyamotoi w Polsce i w sąsiadujących krajach wynosi kilka procent. Źródłem zakażenia jest mała i duża zwierzyna leśna (gryzonie, borsuki, jenoty, zającowate, ptaki i zwierzyna płowa). W badaniach prowadzonych na terenie Europy, kilka procent przebadanych osób (np. około 15% leśników i osób z boreliozą i/lub anaplazmozą granulocytarną oraz 2% dawców krwi) miało obecne przeciwciała przeciw Borrelia miyamotoi. Dowodzi to znacznego ryzyka zakażenia Borrelia miyamotoi w kontakcie z kleszczem.
Istnieją znaczne różnice pomiędzy krętkami boreliozy Borrelia burgdorferi sensu lato i Borrelia miyamotoi. Borrelia miyamotoi posiada inne antygeny, których nie mają krętki powodujące „klasyczną” boreliozę, dlatego istnieją duże trudności w diagnostyce zakażeń tym ostatnim patogenem. Zakażenie Borrelia miyamotoi jest niewykrywalne przy zastosowaniu standardowych metod serologicznych stosowanych w boreliozie (ELISA i Western Blot). Dotychczas zastosowanie w diagnostyce zakażeń Borrelia miyamotoi znalazły metody molekularne (np. PCR i rtPCR) i serologiczne, a także testy EliSpot. Jak dotąd nie opracowano komercyjnie dostępnych serologicznych testów diagnostycznych wykrywających Borrelia miyamotoi.
Wychodząc naprzeciw potrzebom diagnostycznym, Centrum Medyczne Wielkoszyński oferuje test EliSpot wykrywający zakażenia krętkiem Borrelia miyamotoi. Badanie może być szczególnie przydatne u pacjentów z objawami boreliozy i powtarzalnie ujemnymi wynikami testów serologicznych w kierunku zakażenia krętkiem Borrelia burgdorferi s.l. Jak podkreśla się w piśmiennictwie, w przypadku objawów sugerujących neuroboreliozę, przy ujemnych wynikach badań w kierunku zakażenia Borrelia burgdorferi s.l, należy wziąć pod uwagę zakażenie lub współzakażenie (tzw. koinfekcję) krętkami z grupy gorączek powrotnych, tym w szczególności Borrelia miyamotoi.
Borrelia miyamotoi – objawy i leczenie zakażenia
Borrelia miyamotoi – objawy zakażenia
Zakażenie Borrelia miyamotoi łączone jest z występowaniem objawów neurologicznych sugerujących boreliozę, w tym objawów zapalenia mózgu, opon mózgowo-rdzeniowych i zajęcia nerwów czaszkowych.
Borrelia miyamotoi – leczenie
Do leczenia zakażenia powodowanego krętkiem Borrelia miyamotoi stosowane są te same antybiotyki co w „klasycznej” boreliozie z Lyme. Ze względu na powinowactwo krętków do struktur układu nerwowego konieczne jest stosowanie antybiotyków cechujących się dobrą penetracją do ośrodkowego układu nerwowego (np. ceftriaksonu).
Borrelia miyamotoi - diagnostyka
Antygenem wykorzystanym do stymulacji limfocytów w teście EliSpot w kierunku zakażenia Borrelia miyamotoi jest białko niewystępujące u krętków należących do genogrupy Borrelia burgdorferi sensu lato.
W celu weryfikacji stanu funkcjonalnego (żywotności i zdolności do aktywacji) limfocytów pacjenta, dla każdego testu EliSpot wykonywane jest badanie kontrolne, tzw. kontrola dodatnia. Jako substancja aktywująca limfocyty (tzw. mitogen) stosowana jest lektyna ze szkarłatki (PWM – Pokeweed mitogen) – związek, który nieswoiście pobudza limfocyty do procesów, za które są odpowiedzialne w organizmie: proliferacji, czyli namnażania oraz wydzielania cytokin odpowiedzialnych za odpowiedź odpornościową organizmu, m.in. interferonu gamma.
Dla prawidłowej interpretacji każdego testu EliSpot konieczne jest uzyskanie dodatnich wyników w kontroli z mitogenem. Stanowi to dowód na to, że w teście użyto żywych limfocytów, które charakteryzowały się pełną zdolnością do reakcji z antygenami.