
Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach
Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach umożliwia pełną diagnostykę różnicową (czyli ew. wykluczenie chorób o podobnych objawach), co jest podstawą do objęcia całościową opieką pacjenta z zakażeniami odkleszczowymi. U chorych na boreliozę i koinfekcje często występują również choroby pasożytnicze, grzybicze i autoimmunologiczne. Objawy boreliozy mogą być podobne do objawów chorób takich, jak m.in. bartonellozy, chlamydiozy, mykoplazmozy, choroby z autoagresji i wiele innych. Na przebieg boreliozy wpływają również takie inne koinfekcje, jak zakażenie wirusem EBV czy zakażenie grzybem Candida albicans. Potwierdzenie tych infekcji lub ich wykluczenie jest podstawą zastosowania odpowiedniego leczenia.

Panel został wzbogacony o diagnostykę w kierunku wirusowych zapaleń wątroby (WZW B i C), których ewentualne współwystępowanie ma wpływ na decyzje o zastosowanej terapii i przebiegu leczenia boreliozy.
Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach obejmuje 49 badań w kierunku następujących zakażeń: boreliozy (5 badań), innych zakażeń przenoszonych przez kleszcze, m.in. anaplazmozy, bartonellozy (dla 6 gatunków bartonelli), babeszjozy (3 gatunki), Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Yersinia, brucelozy, toksoplazmozy i riketsjoz, chorób pasożytniczych (glisty ludzkiej, psiej i kociej, lambliozy, przywry kociej), badań w kierunku wirusów (wirusa EBV, wirusów opryszczki HSV1 i HSV2, wirusa, HHV-6), grzybów (Candida albicans), kiły, badania w kierunku przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), celiakii i nietolerancji glutenu, cytomegalii, kampylobakteriozy i listeriozy.

Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach - kiedy wykonać?
Najbardziej rozbudowany (kompleksowy) zestaw badań oferowanych przez Laboratorium Centrum Medycznego Wielkoszyński. Zawiera w swoim składzie badania wykrywające boreliozę i inne zakażenia przenoszone przez kleszcze, a także zakażenia o etiologii bakteryjnej, wirusowej i grzybiczej, które mogą współwystępować u chorych na boreliozę lub wpływać na decyzje terapeutyczne związane z jej leczeniem. Dodatkowo panel zawiera badania przesiewowe w kierunku układowych chorób tkanki łącznej (kolagenoz) oraz choroby trzewnej (celiakii) i nietolerancji glutenu.
Wykonanie badań zawartych w panelu daje szerokie spojrzenie na stan zdrowia pacjenta i ułatwia lekarzowi prowadzącemu dobór optymalnych i indywidualnie dobranych metod terapeutycznych.

Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach - zakres
W ramach Panelu kompleksowego w boreliozie i koinfekcjach diagnozujemy takie zakażenia jak:
- Borelioza (5 badań):
-
Western Blot
Test Western Blot od lat wykorzystujemy w Centrum Medycznym Wielkoszyński do wykrywania przeciwciał (klasyczny Western Blot), jak i obecności krążących kompleksów immunologicznych (KKI) w boreliozie. Jest to test produkcji renomowanej niemieckiej firmy, który wybraliśmy w wyniku badań naukowych, poszukując najefektywniejszych odczynników. Test Western Blot w naszym laboratorium zawiera antygeny pochodzące od europejskich szczepów krętków. W porównaniu z testami innych producentów, zawiera jedną z najbogatszych palet antygenów, co przekłada się na jego dużą skuteczność diagnostyczną.
Jakość wyników uzyskiwanych naszym testem Western Blot jest na bieżąco weryfikowana w prestiżowym, międzynarodowym, zewnątrzlaboratoryjnym programie kontroli jakości badań Labquality, w którym uczestniczą czołowe laboratoria na świecie. W 2019 roku uzyskaliśmy w nim najwyższy wynik – tj. 100% zgodności wyników testu Western Blot ze stanem faktycznym – zarówno w przypadku wyników dodatnich, jak i ujemnych. W ramach Panelu kompleksowego, badanie wykonywane jest w klasach IgG i IgM. -
Krążące Kompleksy Immunologiczne (test KKI)
Współwystępowanie w organizmie wolnych przeciwciał i reagujących z nimi antygenów, prowadzi do ich wzajemnej reakcji, w wyniku czego powstają tzw. kompleksy immunologiczne. Połączenia te nie są wykrywane ani w testach przystosowanych do wykrywania przeciwciał (tradycyjne testy: ELISA i Western Blot), ani w testach wykrywających antygeny, co prowadzi do sytuacji, że u zakażonej osoby uzyskujemy negatywne (ujemne) wyniki badań diagnostycznych. Badanie wykonywane jest z surowicy krwi, z której za pomocą specjalnych technik izoluje się krążące kompleksy immunologiczne (KKI). Kolejnym etapem badania jest tzw. dysocjacja KKI, czyli „rozbicie” kompleksów i wykrycie uwolnionych z nich przeciwciał przeciwkrętkowych. Do detekcji uwolnionych przeciwciał stosujemy test Western-blot. W Panelu kompleksowym badanie wykonywane jest w klasach IgG i IgM.
-
Test serologiczny C6 Lyme
C6 Lyme jest testem serologicznym wykorzystującym syntetyczne antygeny peptydowe, reprezentujące immunodominujące fragmenty najważniejszych białek antygenowych krętków. Test C6 Lyme został dopuszczony do diagnostyki boreliozy przez FDA (w USA) oraz posiada znak CE (co dopuszcza go do stosowania w diagnostyce w krajach Unii Europejskiej). Na podobnej zasadzie opierają się testy wykorzystujące inne antygeny peptydowe krętków lub innych patogenów powodujących zakażenia odkleszczowe (np. wykonywane przez nas testy peptydowe stosowane w diagnostyce babeszjozy).
-
- Bartonellozy – dość często występujące zakażenia powodowane przez przenoszone przez kleszcze i inne krwiopijne wektory (np. pchły) bakterie z rodzaju Bartonella. W ramach Kompleksowego panelu, CM Wielkoszyński oferuje możliwość wykonania rozszerzonego panelu badań metodą ELISA, wykrywających również rzadziej występujące i dotychczas niebadane w Polsce gatunki bartonelli.
- Babeszjozy – zakażenia powodowane przez pierwotniaki z rodzaju Babesia, które atakują ludzkie i zwierzęce krwinki czerwone. W ramach Kompleksowego panelu koinfekcji, CM Wielkoszyński oferuje możliwość wykonania jedynych w naszym kraju badań serologicznych w kierunku trzech gatunków babesii (Babesia microti, Babesia equi, Babesia bovis) opartych na tzw. antygenach peptydowych, które reprezentują główne fragmenty naturalnych antygenów pierwotniaka Babesia. W Kompleksowym panelu koinfekcji badanie wykonywane jest w klasach IgG i IgM. Diagnostykę w kierunku babeszjozy uzupełnia badanie serologiczne techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) dla Babesia divergens – jednego z najważniejszych gatunków babesii występujących w Europie w klasie IgG.
- Anaplazmozy – zakażenia bakteriami z rodzaju Anaplasma. W Europie głównym czynnikiem zakaźnym jest Anaplasma phagocytophilum. Diagnostyka anaplazmozy w Kompleksowym panelu koinfekcji obejmuje badania serologiczne wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) w klasie IgG i IgM.
- Jersiniozy – to zakażenia powodowane przez pałeczki z rodzaju Yersinia. Do zakażenia może dochodzić drogą pokarmową lub poprzez ukąszenie kleszcza. W ramach Kompleksowego panelu, CM Wielkoszyński oferuje przesiewowe badanie serologiczne wykonywane metodą ELISA w klasie IgG. Dodatni wynik w klasie IgG nie pozwala na różnicowanie pomiędzy przebytym i aktywnym zakażeniem, dlatego wymaga dalszej diagnostyki.
- W ramach panelu kompleksowego oferowana jest również diagnostyka serologiczna innych zakażeń współwystępujących z boreliozą takich, jak bruceloza, riketsjozy i toksoplazmoza.
- Dodatkowo u pacjentów z podejrzeniem boreliozy ważne jest rozszerzenie diagnostyki o zakażenia bakteriami z rodzaju Mycoplasma i Chlamydia, gdyż podobny obraz kliniczny tych zakażeń często imituje boreliozę, a infekcje te mogą występować niezależnie od boreliozy. Ponadto zakażenia chlamydiami i mykoplazmami współistnieją często z boreliozą z Lyme powodując jej cięższy przebieg.
- Zakażenia grzybicze (Candida alblicans i Aspergillus IgG i IgM), często współistnieją z boreliozą z Lyme, wpływając na jej przebieg, dlatego w ramach Panelu kompleksowego przygotowaliśmy zestaw badań w kierunku tych zakażeń.
- Zakażenia wirusowe: wirus EBV, wirus opryszczki (HSV-1 i HSV-2 w klasach IgM, IgA, IgG) i HHV-6 (Human Herpes Virus–6 w klasach IgM, IgA, IgG) – borelioza może nasilać objawy tych zakażeń, podobnie, jak zakażenia wirusami mogą mieć również negatywny wpływ na przebieg boreliozy.
- Wirusowe zapalenie wątroby B i C – dodatni wynik determinuje przebieg leczenia boreliozy.
- Choroby pasożytnicze, które mogą dawać szereg objawów podobnych do boreliozy i utrudniać leczenie boreliozy. W przypadku stwierdzenia pasożytów w organizmie wskazane jest w pierwszej kolejności wyeliminowanie pasożytów z organizmu. Panelu kompleksowy obejmuje diagnostykę takich pasożytów, jak glista ludzka (Ascaris) IgG, test potwierdzający aktywność zarażenia glistą psią i kocią (Toxocara canis i Toxocara cati – IgA i IgG), diagnostykę serologiczną zarażenia pierwotniakiem Giardia lamblia (lambliozy - IgG, IgA, IgM) oraz badanie serologiczne wykrywające zarażenie przywrą kocią i innymi gatunkami przywr.
- W ramach Panelu wykonywany jest test przesiewowy w diagnostyce kiły, celem wykluczenia reakcji krzyżowych, czyli reakcji fałszywie dodatnich w kierunku boreliozy.
- Przeciwciała przeciwjądrowe ANA Screen – w ramach panelu oferujemy test przesiewowy wykonywany metodami CLIA oraz IIF w klasie IgG, służący do diagnostyki serologicznej układowych chorób tkanki łącznej (kolagenoz). Badanie pozwala na zidentyfikowanie chorób, które mogą dawać objawy podobne do boreliozy lub które mogą pojawić się w przebiegu boreliozy. Wiedza o ew. występowaniu chorób autoimmunologicznych jest kluczowa do zastosowania odpowiedniego leczenia również przy współwystępowaniu boreliozy.
- W Kompleksowym panelu oferujemy również test przesiewowy do wykrywania choroby trzewnej (celiakii) oraz nietolerancji glutenu w klasie IgA i IgG, dzięki któremu uzyskujemy istotne informacje przy ustalaniu diety w trakcie terapii boreliozy.
- W ramach Panelu kompleksowego wykonywane są również testy w kierunku kampylobakteriozy (IgM, IgA, IgG), listeriozy (IgM, IgA, IgG) i cytomegalii (wirus CMW - IgG i IgM).
ANA Screen (IIF + CLIA)
Przeciwciała przeciwjądrowe ANA Screen (IIF + CLIA)
Diagnostyka serologiczna układowych chorób tkanki łącznej (kolagenoz). Jako metody badania zastosowano dwie, uzupełniające się techniki serologiczne: immunofluorescencję pośrednią (IIF) oraz metodę immunochemiluminescencyjną (CLIA).
Anaplasma phagocytophilum IgG metodą IIF
Anaplasma phagocytophilum IgG metodą IIF
Badanie przesiewowe wykrywające obecność przeciwciał IgM dla Anaplasma phagocytophilum, wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Przeciwciała klasy IgM pojawiają się we krwi już po kilku dniach od zakażenia i utrzymują się przez 4-8 tygodni (przy aktywności zakażenia możliwe jest dłuższe utrzymywanie się przeciwciał IgM). Natomiast przeciwciała w klasie IgG pojawiają się około 7-10 dnia od zakażenia, osiągając szczyt stężenia około 14 – 21 dnia i utrzymują się latami. Badanie ma charakter jakościowy i pozwala jedynie na potwierdzenie obecności przeciwciał (nie informuje o ich ilości). Wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń w klasach IgG i IgM, co pozwala z większą precyzją ustalić fazę zakażenia.
Anaplasma phagocytophilum IgM metodą IIF
Anaplasma phagocytophilum IgM metodą IIF
Badanie przesiewowe wykrywające obecność przeciwciał IgM dla Anaplasma phagocytophilum, wykonywane techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Przeciwciała klasy IgM pojawiają się we krwi już po kilku dniach od zakażenia i utrzymują się przez 4-8 tygodni (przy aktywności zakażenia możliwe jest dłuższe utrzymywanie się przeciwciał IgM). Natomiast przeciwciała w klasie IgG pojawiają się około 7-10 dnia od zakażenia, osiągając szczyt stężenia około 14 – 21 dnia i utrzymują się latami. Badanie ma charakter jakościowy i pozwala jedynie na potwierdzenie obecności przeciwciał (nie informuje o ich ilości). Wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń w klasach IgG i IgM, co pozwala z większą precyzją ustalić fazę zakażenia.
Aspergillus IgG i IgM – ELISA
Aspergillus IgG i IgM – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia grzybem Aspergillus fumigatus i gatunkami pokrewnymi.
Babesia divergens IgG
Babesia divergens IgG
Badanie w kierunku zarażenia Babesia divergens, czyli gatunkiem najczęściej występującym w Europie. Technika immunofluorescencji pośredniej (IIF) – wynik ma charakter jakościowy (potwierdza obecność swoistych przeciwciał w klasie IgG). Przeciwciała IgG mogą utrzymywać się długi czas po przebyciu zakażenia lub skutecznym jego leczeniu. Ostateczna interpretacja wyniku zależy więc od obrazu klinicznego.
Babesia divergens IgM
Babesia divergens IgM
Badanie w kierunku zarażenia Babesia divergens, czyli gatunkiem najczęściej występującym w Europie. Technika immunofluorescencji pośredniej (IIF) – wynik ma charakter jakościowy (potwierdza obecność swoistych przeciwciał w klasie IgM). Przeciwciała IgM pojawiają się na początku choroby i dość szybko zanikają po przebyciu ostrej fazy zakażenia. Ponieważ występują stosunkowo rzadko w późnych etapach zakażenia (przewlekła babeszjoza/babezjoza), to ostateczna interpretacja wyniku zależy od obrazu klinicznego i ewentualnie obecnych przeciwciał IgG.
Przeciwciała przeciw Babesia sp. IgG
Przeciwciała przeciw Babesia sp. IgG
Badanie przesiewowe wykonywane techniką ELISA. Wykrywa przeciwciała klasy IgG skierowane przeciw trzem gatunkom Babesii –Babesia microti, Babesia bovis i Babesia equi, jednak ze względu na podobieństwo antygenowe może wykrywać również inne gatunki pasożyta. Przeciwciała IgG mogą utrzymywać się długi czas po przebyciu zakażenia lub skutecznym jego leczeniu. Ostateczna interpretacja wyniku zależy więc od obrazu klinicznego.
Przeciwciała przeciw Babesia sp. IgM
Przeciwciała przeciw Babesia sp. IgM
Badanie przesiewowe wykonywane techniką ELISA. Wykrywa przeciwciała klasy IgM skierowane przeciw trzem gatunkom Babesii – Babesia microti, Babesia bovis i Babesia equi, jednak ze względu na podobieństwo antygenowe może wykrywać również inne gatunki pasożyta. Przeciwciała IgM pojawiają się na początku choroby i dość szybko zanikają po przebyciu ostrej fazy zakażenia. Ponieważ występują stosunkowo rzadko w późnych etapach zakażenia (przewlekła babesioza), to ostateczna interpretacja wyniku zależy od obrazu klinicznego i ewentualnie obecnych przeciwciał IgG.
Bartonella IgG (ELISA)
Bartonella IgG (ELISA)
Przeciwciała przeciw Bartonella sp. (przeciwciała przeciw antygenom Bartonella henselae, Bartonella quintana, Bartonella elizabethae, Bartonella alsatica, Bartonella vinsonii ssp. berghoffii, Bartonella vinsonii ssp. arupensis) w klasie IgG techniką ELISA. Test ELISA wykrywa przeciwciała klasy IgG dla 6 gatunków Bartonelli i wykorzystuje natywne (wyizolowane z hodowli bakteryjnej in vitro) antygeny 6 najważniejszych gatunków Bartonella. Ze względu na występowanie reakcji krzyżowych może wykrywać również inne gatunki bartonelli. Przeciwciała klasy G (IgG) w przebiegu zakażenia pojawiają się później i utrzymują się długo (często do końca życia). Natomiast przeciwciała klasy M (IgM) w przebiegu zakażenia pojawiają się wcześnie i utrzymują się dość krótko (kilka miesięcy). W przewlekłych zakażeniach mogą jednak utrzymywać się stale lub pojawiać się okresowo wskazując na aktywność zakażenia. Ponieważ dla klasy IgM przeciwciała często są gatunkowo-specyficzne, wykrycie IgM dla konkretnego gatunku może być potwierdzeniem tego zakażenia. Badania wykonywane są testami oficjalnie niedopuszczonymi (zarejestrowanymi) do użytku w diagnostyce laboratoryjnej u ludzi (IVD). Oznacza to, że test opracowano w laboratorium CMW na podstawie publikacji naukowych i że nie posiada on oficjalnego certyfikatu IVD. Wynik badania wykonywanego testem niedopuszczonym do diagnostyki in vitro, może mieć jedynie charakter pomocniczy w ustaleniu rozpoznania.
Bartonella IgM (ELISA)
Bartonella IgM (ELISA)
Przeciwciała przeciw Bartonella sp. (przeciwciała przeciw antygenom Bartonella henselae, Bartonella quintana, Bartonella elizabethae, Bartonella alsatica, Bartonella vinsonii ssp. berghoffii, Bartonella vinsonii ssp. arupensis) w klasie IgM techniką ELISA. Test ELISA wykrywa przeciwciała klasy IgM dla 6 gatunków bartonelli i wykorzystuje natywne (wyizolowane z hodowli bakteryjnej in vitro) antygeny 6 najważniejszych gatunków Bartonella. Ze względu na występowanie reakcji krzyżowych może wykrywać również inne gatunki bartonelli. Przeciwciała klasy G (IgG) w przebiegu zakażenia pojawiają się później i utrzymują się długo (często do końca życia). Natomiast przeciwciała klasy M (IgM) w przebiegu zakażenia pojawiają się wcześnie i utrzymują się dość krótko (kilka miesięcy). W przewlekłych zakażeniach mogą jednak utrzymywać się stale lub pojawiać się okresowo wskazując na aktywność zakażenia. Ponieważ dla klasy IgM przeciwciała często są gatunkowo-specyficzne, wykrycie IgM dla konkretnego gatunku może być potwierdzeniem tego zakażenia. Zwiększenie ilości testowanych gatunków bartonelli znacznie więc zwiększa szanse na wykrycie zakażenia – szczególnie w klasie IgM. Badania wykonywane są testami oficjalnie niedopuszczonymi (zarejestrowanymi) do użytku w diagnostyce laboratoryjnej u ludzi (IVD). Oznacza to, że test opracowano w laboratorium CMW na podstawie publikacji naukowych i że nie posiada on oficjalnego certyfikatu IVD. Wynik badania wykonywanego testem niedopuszczonym do diagnostyki in vitro, może mieć jedynie charakter pomocniczy w ustaleniu rozpoznania.
Borrelia IgG (Western Blot)
Borrelia IgG (Western Blot)
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgG i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgG (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) może być wykładnikiem przewlekłego lub przebytego zakażenia.
Borrelia IgM (Western Blot)
Borrelia IgM (Western Blot)
Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgM i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgM może być (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) wykładnikiem aktywności zakażenia.
C6 Lyme
C6 Lyme (IgG i IgM łącznie)
Test wykonywany metodą ELISA, wykrywający przeciwciała swoiste dla antygenu VlsE krętka Borrelia burgdorferi s.l. Stosowany jest jako uzupełnienie standardowej diagnostyki serologicznej boreliozy z Lyme.
Borrelia KKI IgG
Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty-Borrelia burgdorferi w klasie IgG
Test wykonywany metodą Western Blot. Badanie uzupełniające w diagnostyce boreliozy z Lyme. Stwierdzenie obecności KKI może być uważane za wykładnik aktywności zakażenia. Badanie wykonywane jest techniką immunoblot, co pozwala na potwierdzenie specyficzności przeciwciał związanych w KKI.
Borrelia KKI IgM
Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty-Borrelia burgdorferi w klasie IgM
Test wykonywany metodą Western Blot. Badanie uzupełniające w diagnostyce boreliozy z Lyme. Stwierdzenie obecności KKI może być uważane za wykładnik aktywności zakażenia. Badanie wykonywane jest techniką immunoblot, co pozwala na potwierdzenie specyficzności przeciwciał związanych w KKI.
Brucella IgG – ELISA
Brucella IgG – ELISA
Przeciwciała klasy IgG oznaczane metodą ELISA. Antygenem są lipopolisacharydy bądź białka ściany komórkowej izolowane z Brucella abortus. Pojawienie się przeciwciał klasy IgG występuje w późnych etapach zakażenia (po pojawieniu się przeciwciał IgM w ostrej fazie brucelozy). W przewlekłej brucelozie przeciwciała tej klasy występują zawsze, pozostając wykrywalne nawet po wyleczeniu (często do końca życia).
Brucella IgM – ELISA
Brucella IgM – ELISA
Przeciwciała klasy IgM oznaczane metodą ELISA. Antygenem są lipopolisacharydy bądź białka ściany komórkowej izolowane z Brucella abortus. Pojawienie się przeciwciał klasy IgM występuje we wczesnych etapach zakażenia (ostra faza brucelozy). W przewlekłej brucelozie przeciwciała tej klasy występują sporadycznie i wykrywane bywają często przypadkowo, przy czym z reguły towarzyszą im przeciwciała klasy IgG, charakterystyczne dla późniejszych etapów zakażenia.
Candida albicans IgG, IgM i IgA – IIF
Candida albicans IgG, IgM i IgA – IIF
Diagnostyka zakażeń drożdżakami Candida albicans.
Gliadyna IgA – ELISA
Gliadyna IgA – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgA – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgA skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu (rzadziej niż w celiakii), a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej). Ze względu na ryzyko uzyskania fałszywie ujemnego wyniku u osób z niedoborem IgA, wskazane jest jednoczesne wykonanie badania oceniającego stężenie całkowitej IgA w surowicy.
Gliadyna IgG – ELISA
Gliadyna IgG – ELISA
Przeciwciała przeciw gliadynie (AGA) IgG – badanie wykrywające przeciwciała klasy IgG skierowane przeciw pełnej cząsteczce natywnej gliadyny. Przeciwciała te występują zarówno w celiakii, jak i w nietolerancjach glutenu, a ich poziom zazwyczaj koreluje ze stopniem uszkodzenia jelita. Eliminacja glutenu z diety prowadzi do stopniowego obniżenia się stężenia tych przeciwciał, dlatego też wskazane jest wykonywanie badania w trakcie stosowania diety zawierającej gluten (chyba, że celem badania jest kontrola przestrzegania diety bezglutenowej).
Chlamydia LPS IgG – ELISA
Chlamydia LPS IgG – ELISA
Badanie wykonywane techniką ELISA i wykrywające przeciwciała przeciw antygenowi lipopolisacharydowemu (LPS) Chlamydia w klasie IgG. Stosowany jako antygen LPS chlamydii jest wspólny dla wszystkich trzech gatunków chlamydii: Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis i Chlamydia psittaci. Test więc teoretycznie wykrywa przeciwciała IgG skierowane przeciw tym gatunkom i może być używany jako test przesiewowy w kierunku chlamydiozy (tylko dla przeciwciał klasy IgG). Wykrycie przeciwciał w klasie IgG dostarcza jedynie informacji o zakażeniu, bez bliższych informacji o jego stanie (przebyte lub aktywne). Obecność przeciwciał IgG może utrzymywać się długo po wyleczeniu zakażenia (miesiące, nawet lata). Dla pełnej oceny aktualnego statusu serologicznego wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń swoistych przeciwciał dla Chlamydia pneumoniae i Chlamydia trachomatis w klasach IgA i IgM.
Chlamydia pneumoniae IgA – ELISA
Chlamydia pneumoniae IgA – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała przeciw Ch. pneumoniae w klasie IgA wykonywane techniką ELISA. Wykrycie przeciwciał w klasie IgA wskazuje na aktywne, przewlekłe zakażenie Chlamydia pneumoniae. Dla pełnej oceny aktualnego statusu serologicznego wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń w klasach IgG i IgM.
Chlamydia pneumoniae IgG – ELISA
Chlamydia pneumoniae IgG – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała przeciw Ch. pneuminiae w klasie IgG wykonywane techniką ELISA. Wykrycie przeciwciał w klasie IgG dostarcza jedynie informacji o zakażeniu, bez bliższych informacji o jego stanie (przebyte lub aktywne). Obecność przeciwciał IgG może utrzymywać się długo po wyleczeniu zakażenia (miesiące, nawet lata). Dla pełnej oceny aktualnego statusu serologicznego wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń w klasach IgA i IgM.
Chlamydia pneumoniae IgM – ELISA
Chlamydia pneumoniae IgM – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała przeciw Chlamydia pneumoniae w klasie IgM wykonywane techniką ELISA. Wykrycie przeciwciał w klasie IgM świadczy najczęściej o wczesnych etapach zakażenia (ostra faza – pierwotne zakażenie Chlamydia pneumoniae). W przewlekłych zakażeniach przeciwciała klasy IgM pojawiają się sporadycznie i okresowo. Dla pełnej oceny aktualnego statusu serologicznego wskazane jest jednoczesne wykonanie oznaczeń w klasach IgA i IgG.
CMV IgG – ELISA
CMV IgG – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem cytomegalii (CMV).
CMV IgM – ELISA
CMV IgM – ELISA
Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem cytomegalii (CMV).
EBV – ELISA lub IIF
EBV – ELISA lub IIF
Diagnostyka i ocena fazy zakażenia wirusem Epstein-Barr.
Glista ludzka IgG – ELISA
Glista ludzka IgG – ELISA
Test ELISA wykrywający przeciwciała klasy IgG swoiste dla Ascaris lumbricoides (glista ludzka). Pojawienie się przeciwciał IgG następuje zazwyczaj po kilku tygodniach od zarażenia. Przeciwciała mogą utrzymywać się wiele miesięcy, a nawet lat, po skutecznym wyleczeniu glistnicy, dlatego nie nadają się do monitorowania skuteczności leczenia przeciwpasożytniczego.
Toxocara IgA – ELISA
Toxocara IgA – ELISA
Test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy, wykonywany techniką ELISA i wykrywający przeciwciała klasy IgA przeciw Toxocara. Zalecany jest w celu różnicowania aktywnych od przebytych zarażeń. Obecność przeciwciał w klasie IgA najczęściej wskazuje na aktualnie toczące się, aktywne zarażenie. Również, ze względu na większą dynamikę w poziomie przeciwciał IgA, stwierdzenie obecności przeciwciał IgA uważane jest za lepszy wskaźnik skuteczności leczenia, niż obecność przeciwciał IgG, które mogą utrzymywać się latami po skutecznym leczeniu inwazji.
Toxocara IgG – ELISA
Toxocara IgG – ELISA
Przesiewowy test serologiczny stosowany w diagnostyce toksokarozy. Wykonywany techniką ELISA i wykrywający przeciwciała klasy IgG przeciw Toxocara. W celu różnicowania aktywnych, niedawnych zarażeń od zarażeń przebytych wskazane jest jednoczesne wykonania badania w klasie IgA oraz ewentualna ocena awidności przeciwciał IgG. Do potwierdzenia dodatnich wyników testu (IgG) zaleca się wykonanie testu Toxocara IgG Western Blot.
HSV-1 i HSV-2
HSV-1 i HSV-2 IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusami opryszczki (HSV-1 i HSV-2). Obecność przeciwciał klas IgA i/lub IgM pozwala na rozpoznanie aktywnego zakażenia HSV-1 lub HSV-2. HSV-1 odpowiada za zmiany w obrębie jamy ustnej, zaś HSV-2 – za zmiany w obrębie narządów płciowych.
HHV-6
HHV-6 IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
Diagnostyka serologiczna zakażenia ludzkim herpeswirusem typu 6.
Campylobacter jejuni i coli
Campylobacter jejuni i coli IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
Diagnostyka zakażeń pałeczkami z rodzaju Campylobacter (zakażenia przewodu pokarmowego oraz diagnostyka reaktywnych zapaleń stawów).
Test kiłowy – immunochromatografia
Test kiłowy – immunochromatografia
Test przesiewowy w diagnostyce kiły.
Wirus KZM IgG – ELISA
Wirus KZM IgG – ELISA
Badanie wykonywane techniką ELISA. Wykrywa i oznacza ilościowo swoiste przeciwciała przeciw antygenom wirusa KZM. Może służyć również do oceny odporności poszczepiennej.
Lamblie
Lamblie IgG, IgA i IgM – ELISA lub IIF
Przeciwciała IgG, IgA i IgM. Badanie serologiczne (tj. wykonywane z surowicy krwi) pozwalające na wykrycie swoistych przeciwciał skierowanych przeciw antygenom lamblii. Badanie wykonywane jest techniką ELISA lub IIF. Obecność przeciwciał IgM i/lub IgA jest potwierdzeniem aktywności zarażenia. Natomiast izolowane stwierdzenie obecności przeciwciał klasy IgG nie ma większego znaczenia rozpoznawczego, gdyż występuje zarówno w aktualnie toczących się zarażeniach, jak i w przebytej lambliozie (np. po skutecznym leczeniu).
Listeria monocytogenes
Listeria monocytogenes IgG, IgA i IgM – IIF
Diagnostyka serologiczna zakażenia Listeria monocytogenes (listerioza).
Mycoplasma pneumoniae IgA – ELISA
Mycoplasma pneumoniae IgA – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała IgA przeciw antygenom Mycoplasma pneumoniae, wykonywane metodą ELISA. W przebiegu ostrego, pierwotnego zakażenia przeciwciała IgG można wykryć około 10 dnia od zakażenia. W tym samym czasie u dorosłych pojawiają się przeciwciała IgA, których wysoki poziom po okresie ostrego zakażenia, jest wskaźnikiem przewlekłego zakażenia.
Mycoplasma pneumoniae IgG – ELISA
Mycoplasma pneumoniae IgG – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała IgG przeciw antygenom Mycoplasma pneumoniae, wykonywane metodą ELISA. W przebiegu ostrego, pierwotnego zakażenia przeciwciała IgM są wykrywane już 4 dni po zakażeniu, natomiast przeciwciała IgG można wykryć kilka dni później. Izolowana obecność przeciwciał IgG jest jedynie dowodem przebytego zakażenia i nie wymaga leczenia.
Mycoplasma pneumoniae IgM – ELISA
Mycoplasma pneumoniae IgM – ELISA
Badanie wykrywające przeciwciała IgM przeciw antygenom Mycoplasma pneumoniae, wykonywane metodą ELISA. W przebiegu ostrego, pierwotnego zakażenia, przeciwciała IgM są wykrywane już 4 dni po zakażeniu. Izolowana obecność przeciwciał IgM jest charakterystyczna dla wczesnej fazy pierwotnego zakażenia Mycoplasma pneumoniae. W przewlekłym zakażeniu przeciwciała IgM pojawiają się sporadycznie i tylko okresowo.
Przywra kocia IgG – ELISA
Przywra kocia IgG – ELISA
Test serologiczny wykrywający przeciwciała IgG swoiście reagujące z antygenami przywry kociej (Opisthorchis felineus). Może być stosowany w diagnostyce zarażenia tymi pasożytami. Ze względu na powolny spadek poziomu IgG po leczeniu (lub długotrwałe utrzymywanie się wysokich mian przeciwciał IgG), metoda nie powinna służyć do monitorowania odpowiedzi na leczenie przeciwpasożytnicze. Możliwe są również reakcje krzyżowe z innymi przywrami (podobieństwo antygenowe).
Ricketsia IgG – IIF
Ricketsia IgG – IIF
Przeciwciała IgG przeciw Rickettsia typhi (Rickettsia mooseri), Rickettsia conorii, Rickettsia massiliae, Rickettsia rickettsii i Rickettsia raoultii (metoda immunofluorescencji pośredniej - IIF) – badanie wykrywa przeciwciała klasy IgG przeciw riketsjom grupy durów wysypkowych (Rickettsia typhi) i gorączek plamistych (pozostałe gatunki) w surowicy. Badanie wykonywane jest techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF). Przeciwciała IgG pojawiają się nieco później niż IgM i ich stężenie stopniowo narasta. Po przechorowaniu wykrywalny poziom swoistych przeciwciał IgG utrzymuje się długo, często latami lub do końca życia. Ze względu na podobieństwo antygenowe gatunków riketsji z grupy gorączek plamistych dość często występują reakcje krzyżowe pomiędzy gatunkami wykorzystanymi w teście
Toxoplasma IgG – ELISA
Toxoplasma IgG – ELISA
Serologiczny test przesiewowy wykrywający przeciwciała IgG przeciw Toxoplasma gondii wykonywany techniką ELISA. Jako antygen stosowane są rekombinowane białka pasożyta, co zapewnia optymalną czułość diagnostyczną i specyficzność analityczną. Obecność przeciwciał IgG, przy ujemnym wyniku badania w klasie IgM, jest dowodem na przebyte zarażenie (faza latentna zarażenia) i u osób z prawidłową odpornością nie wymaga leczenia.
Toxoplasma IgM – ELISA
Toxoplasma IgM – ELISA
Serologiczny test przesiewowy wykrywający przeciwciała IgM przeciw Toxoplasma gondii wykonywany techniką ELISA. Jako antygen stosowane są rekombinowane białka pasożyta, co zapewnia optymalną czułość diagnostyczną i specyficzność analityczną, Obecność przeciwciał IgM (dodatni wynik testu) występuje w początkowych etapach zarażenia, jednak dość często występują przypadki przedłużonej produkcji przeciwciał IgM dla Toxoplasma gondii (nawet do kilku lat od zarażenia). W przypadku wątpliwości diagnostycznych wskazane jest wykonanie badania serologicznego techniką immunoblot (IgG, awidność IgG i IgM), co pozwala z dużą dokładnością ustalić rzeczywisty czas trwania zarażenia.
Antygen HBs – ELISA
Antygen HBs – ELISA
Test przesiewowy wykrywający zakażenie wirusem HBV
Anty-HCV
Wirusowe zapalenie wątroby typu C – Anty-HCV
Test przesiewowy wykrywający zakażenie wirusem HCV
Yersinia enterocolitica IgA – Immunoblot
Yersinia enterocolitica IgA – Immunoblot
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgA metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgA i opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP). Metoda cechuje się bardzo wysoką specyficznością, gdyż uniemożliwia występowanie reakcji krzyżowych z innymi bakteriami (antygeny YOP są gatunkowo specyficzne i występują tylko u chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia). Na podstawie występowania poszczególnych klas przeciwciał często można określić etap zakażenia. Powszechnie uważa się, że występowanie przeciwciał przeciw Yersinia w klasie IgA lub IgM przemawia za aktywnym zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM występują jednak tylko w pierwszej fazie zakażenia, ustępując miejsca produkcji swoistych przeciwciał w klasie IgA w zakażeniu przewlekłym. Badanie nie różnicuje jednak gatunków jersinii (Yersinia eneterocolitica od Yersinia pseudotuberculosis), co ma znaczenie dla wyboru antybiotyków. Oba gatunki jersinii wytwarzają bowiem białka YOP o podobnej strukturze i antygenowości. W celu różnicowania jersiniozy (Yersinia enetrocolitica) od rodencjozy (Yersinia pseudotuberculosis) wskazane jest wykonanie testów różnicujących wykorzystujących jako antygeny białka PsaA i MyfA.
Yersinia enterocolitica IgG – Immunoblot
Yersinia enterocolitica IgG – Immunoblot
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgG metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgG i opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP). Metoda cechuje się bardzo wysoką specyficznością, gdyż uniemożliwia występowanie reakcji krzyżowych z innymi bakteriami (antygeny YOP są gatunkowo specyficzne i występują tylko u chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia). Na podstawie występowania poszczególnych klas przeciwciał często można określić etap zakażenia. Powszechnie uważa się, że występowanie przeciwciał przeciw Yersinia w klasie IgA lub IgM przemawia za aktywnym zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM występują jednak tylko w pierwszej fazie zakażenia, ustępując miejsca produkcji swoistych przeciwciał w klasie IgA w zakażeniu przewlekłym. Natomiast przeciwciała klasy G (IgG), pojawiające się nieco później w przebiegu ostrej infekcji, utrzymują się przez wiele lat, a często nawet dożywotnio. Badanie nie różnicuje jednak gatunków jersinii (Y. eneterocolitica od Y. pseudotuberculosis), co ma znaczenie dla wyboru antybiotyków. Oba gatunki jersinii wytwarzają bowiem białka YOP o podobnej strukturze i antygenowości. W celu różnicowania jersiniozy (Y. enetrocolitica) od rodencjozy (Y. pseudotuberculosis) wskazane jest wykonanie testów różnicujących wykorzystujących jako antygeny białka PsaA i MyfA.
Yersinia enterocolitica IgM – Immunoblot
Yersinia enterocolitica IgM – Immunoblot
Przeciwciała przeciw Yersinia w klasie IgM metodą immunoblot. Badanie wykonywane jest w klasie IgM i opiera się na ocenie występowania w badanej surowicy przeciwciał skierowanych wobec poszczególnych białek zewnętrznych jersinii (YOP). Metoda cechuje się bardzo wysoką specyficznością, gdyż uniemożliwia występowanie reakcji krzyżowych z innymi bakteriami (antygeny YOP są gatunkowo specyficzne i występują tylko u chorobotwórczych dla ludzi szczepów Yersinia). Na podstawie występowania poszczególnych klas przeciwciał często można określić etap zakażenia. Występowanie przeciwciał przeciw Yersinia w klasie IgA lub IgM przemawia za aktywnym zakażeniem. Przeciwciała klasy IgM występują jednak tylko w pierwszej fazie zakażenia, ustępując miejsca produkcji swoistych przeciwciał w klasie IgA w zakażeniu przewlekłym. Badanie nie różnicuje jednak gatunków jersinii (Yersinia eneterocolitica od Yersinia pseudotuberculosis), co ma znaczenie dla wyboru antybiotyków. Oba gatunki jersinii wytwarzają bowiem białka YOP o podobnej strukturze i antygenowości. W celu różnicowania jersiniozy (Yersinia enetrocolitica) od rodencjozy (Yersinia pseudotuberculosis) wskazane jest wykonanie testów różnicujących wykorzystujących jako antygeny białka PsaA i MyfA.

Podsumowanie panelu
Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach
Panel kompleksowy w boreliozie i koinfekcjach umożliwia ew. wykluczenie chorób o podobnych objawach. U chorych na boreliozę i koinfekcje często występują również choroby pasożytnicze, grzybicze i autoimmunologiczne. Objawy boreliozy mogą być podobne do objawów chorób takich, jak m.in. bartonellozy, chlamydiozy, mykoplazmozy, choroby z autoagresji i wiele innych. Na przebieg boreliozy wpływają również takie inne koinfekcje, jak zakażenie wirusem EBV czy zakażenie grzybem Candida albicans. Potwierdzenie tych infekcji lub ich wykluczenie jest podstawą zastosowania odpowiedniego leczenia.